کلاس پنجم ما
در این وبلاگ به کارهای دانش آموزان کلاس پنجم ما پرداخته می شودکلاس پنجم ما
در این وبلاگ به کارهای دانش آموزان کلاس پنجم ما پرداخته می شودچند عکس دیگر از اردوی دبروز بچه های کلاس ما
با یاد و نام خدا
این هم چند عکس دیگر از اردوی دبروز بچه های کلاس ما
یک روز خوب و به یاد ماندنی برای بچه های کلاس ما
با یاد و نام خدا
یک روز خوب و به یاد ماندنی برای بچه های کلاس ما
طبق قرار قبلی و با هماهنگی مسئولین و همکاری و همراهی معاونت پرورشی مدرسه، مربی ورزش و نیز دیگر همکار پایه ی پنجم، بچه های دو تا از کلاسهای پنجم را به یک اردوی درون شهری بردیم. محل اردو پارک صنایع فولاد بود. قبلا توسط یکی ازاولیای دانش آموزان یعنی آقای سعدونی، مجوز لازم گرفته شده بود و همسر ایشان هم درتمام مدت در کنار ما بودند که جا دارد از ایشان تشکر کنیم. علاوه برآن از خانواده های دو تن از دانش آموزان یعنی ندیمی و نوشادی هم که زحمت کشیده و ضمن تدارک خوردنی های لازم برای بچه ها، در مدت اردو هم زحمت پذیرایی را برعهده داشتند، تشکر ویژه داشته باشیم.
به ما و بچه ها خیلی خوش گذشت و علاوه بر بازی و تفریح، کلی ساندویچ وآش خوردیم که دستشان درد نکند. چمدتا عکس هم گرفتیم که به تدریج آنها را روی وبلاگ می گذارم.
سوالات فصل ششم علوم تجربی : گوش
با یاد و نام خدا
سوالات فصل ششم علوم تجربی : گوش
=============
1- آیا نسترن هنگام بازی فقط توپ را دید؟ خیر صدای دوستانش را هم شنید که به او گفتند توپ را برگرداند .
2- چگونه صدا را می شنویم؟ صدا توسط لاله ی گوش به مجرای شنوایی و پرده ی گوش را می لرزاند . این لرزش توسط استخوان های کوچک گوش به بخش حلزونی گوش می رسد و از آنجا از طریق عصب شنوایی به گوش می رسد.
3- صدا یا صوت چگونه بوجود می آید؟ از لرزش شدید اجسام در هوا، صدا یا صوت به وجود می آید.
4- آیا در جایی که هوا نیست صدا تولید می شود؟ خیر در جایی که هوا نیست ( خلاء )؛ صدا تولید نمی شود.
5- گوش از چند بخش تشکیل شده است؟ سه بخش، گوش داخلی - گوش میانی - گوش بیرونی
6- گوش بیرونی از چه بخش هایی تشکیل شده است؟ لاله ی گوش- مجرای شنوایی.
7- کار لاله ی گوش چیست؟ امواج صدا را جمع آوری می کند و به مجرای شنوایی ( سوراخ گوش ) می فرستد.
8- صدا چگونه پرده ی گوش را می لرزاند؟ امواج صدا به همراه هوا وارد مجرای شنوایی می شود و پرده ی گوش را می لرزانند.
9- گوش میانی از چه قسمت هایی تشکیل شده است؟ پرده ی گوش - استخوان های کوچک و بخش حلزونی.
10-کار استخوان های کوچک چیست؟ لرزش پرده ی گوش را به بخش حلزونی شکل منتقل می کند.
11- کار پرده ی گوش چیست؟ بر اثر امواج صدا به لرزش در می آید.
12- مایع درون بخش حلزونی شکل چه کار می کند؟ توسط عصب شنوایی به مغز پیام می دهد. اگر شما حرکت شدید انجام دهید وضع این مایع به هم می خورد و شما حالت گیجی و عدم تعادل پیدا می کنید.
13- اگر پرده ی گوش پاره شود چه اتفاقی می افتد؟ ما دیگر نمی شنویم.
14- سمعک چیست ؟ دستگاهی است که صدا را تقویت می کند تا افراد که مشکل دارند بتوانند بهتر بشنوند.
15- چگونه از گوش خود مراقبت کنیم ؟ همیشه گوش خود را تمیز کنیم - باصدای بلند تو گوش هم حرف نزنیم- با کتاب یا وسیله ی دیگر به گوش ضربه نزنیم - جسم نوک تیز در گوش خود فرونکنیم.
16- گوش به وسیله ی یک کانال به حلق مربوط است. کار این کانال چیست؟ این کانال سبب می شود فشار هوا در دوطرف پرده ی گوش یکسان باشد و در صداهای شدید، پرده ی گوش کمتر آسیب ببیند.
توجه : تنها به این سوالات اکتفا نکنید و حتما کتاب درسی خود را نیز به دقت بخوانید.
خاطراتی از یک دانش آموز پنجاه سال قبل (7)
با یاد ونام خدا
خاطراتی از یک دانش آموز پنجاه سال قبل (7)
سلام. امیدوارم که خوب و تندرست باشید. هدفم از قرار دادن این مطلب در وبلاگ این است که شما با زندگی سخت و مشقت بار دانش آموزان گذشته آشنا شوید و از همه مهمتر قدر امکانات فعلی زندگیتان را بدانید و از اولیایتان سپاسگزار باشید که چنین امکانات و رفاهیاتی برایتان فراهم کرده اند.
وسایل بازی
به خمیر اسباب بازی اشاره داشتم. زمانی که سالهای اول ابتدایی را می گذراندیم، در ساعات بیکاری معمولا گل بازی هم می کردیم. به علت وضعیت خاص منطقه و نبود فاضلاب، مواد اولیه ! هم به وفور پیدا می شد. هر جا که نگاه می کردی آب زاید منازل بود که در سطح زمین جاری بود و ما هم با همان اندیشه ی کودکانه از گل موجود، مجسمه هایی به اشکال گوناگون البته از دید خودمان می ساختیم و با هم به قولی رفابت می کردیم . در پایان کار هم معلوم است، توپ وتشر مادر و گاهی گوشمالی مختصر به خاطر کثیف کردن لباس و دست و بالمان در انتظارمان بود.
درساعات ورزش هم معمولا توپی به ما می دادند تا فوتبال بازی کنیم. گاهی هم داژبال ( DODGEBALL ) بازی می کردیم یعنی همه به صورت دایره می ایستادیم و معلم یک نفر را انتخاب می کرد تا درون دایره بایستد. سپس توپ را به صورت اتفاقی به یکی از شاگردان داده و او سعی می کرد از همان فاصله دانش آموز وسط دایره را با توپ بزند و پس از آن توپ به هرکدام از دانش آموزان می رسید، سعی می کرد از همان فاصله با توپ به بدن نفر وسط ضربه بزند. بازی همینطور ادامه می یافت تا زمانی که توپ به بدن او برخورد می کرد و سپس ضربه زننده جای نفر وسط را می گرفت و بازی با انتخاب نفر اول برای زدن توپ ادامه پیدا می کرد.
بیشتر مواقع هم کمربند بازی می کردیم یعنی به صورت دایره ایستاده و دستهایمان را پشتمان می گرفتیم. آموزگار کمربندی را درون دست شاگردی می گذاشت واوشاگرد سمت راستش را دنبال می کرد و سعی داشت با کمربند به او ضربه بزند تا زمانی که به جای قبلی باز می گشت. گاهی هم چشمان دو نفر را با دستمال می بستند و کمربندی را در دست یکی قرار می دادند و او نفر دیگر را صدا می زد و با شنیدن صدایش سعی می کرد در همان مسیر حرکت کرده و با کمربند به او ضربه بزند. در همه حالت سعی می شد سگک کمربند آسیبی به شاگردان وارد نکند. هنوز هم خنده های از ته دل خودمان را در حین این بازی ها فراموش نکرده ام. حال وضعیت ساعات ورزش شاگردان امروزی را با آن زمان مقایسه کنید.
به درس کاردستی هم اشاره بکنم که در بیشتر سالها ساعت راحت درسی ما بود. در طول سال تحصیلی شاید چند بار ناچار بودیم وسایلی را تحت عنوان کاردستی به کلاس برده و به آموزگار نشان دهیم. معمولا بچه ها با استفاده از تکه های چوب و نمد، تخته پاک کن درست می کردند که از قضا بسیار هم مورد نوجه مسئولین مدرسه بود. گاهی ابتکار به خرج داده و درون نعلبکی را دوغاب گچ ریخته و قالب نسبتا قشنگی درست کرده و آن را رنگ آمیزی می کردیم یا درون حباب لامپی را پر از دوغاب گچ کرده و پس از سفت شدن گچ، حباب را شکسته و تکه تکه جدا می کردیم و کاردستی را به مدرسه می بردیم.